Louise en Hiver

Het toeristenseizoen in het kleine Bretonse badplaatsje Biligen-sur-Mer loopt ten einde. Hier brengt de inmiddels 75-jarige Louise (met de stem van Dominique Frot) ieder jaar in haar eentje de zomer door, tussen de gezinnetjes en spelende kinderen, waarbij de drukte op het strand haar tegenwoordig soms wel wat teveel wordt. Doordat de klok in haar appartement stil komt te staan, mist ze de laatste trein van het seizoen terug naar de stad en blijft de oude dame moederziel alleen achter in het nu volledig verlaten kustplaatsje, dat vervolgens wordt getroffen door een storm bij springtij en overspoeld raakt.

     Na drie dagen noodweer keert de rust evenwel terug, met prachtig mooi weer. In haar appartement is de stroom uitgevallen en is het vochtig, stil en koud. Louise denkt dat zij in de stad wel gemist zal gaan worden en dat één van haar kinderen haar zal komen ophalen. In afwachting daarvan bouwt zij een hutje op het strand. En daar brengt de bejaarde vrouw vol levensmoed de dagen door als een Robinson Crusoe, alleen met haar vergeetachtigheid, haar herinneringen, haar dromen, een zwerfhond die blijkt te kunnen praten en een heerlijk zachte nazomer waaraan maar geen einde lijkt te komen.

Louise en Hiver is een animatiefilm met een surrealistisch verhaal. Het is een in pastelkleuren geschilderde, prachtig getekende ode aan het leven, aan het ouder worden en aan de overgave. Dit is de vijfde geanimeerde speelfilm van Jean-Francois Laguionie, de Franse tekenaar die ooit in 1978 internationaal doorbrak met de bekroonde korte animatiefilm La Traversée de l’Atlantique à la rame (‘Roeien over de Atlantische Oceaan’). Louise en Hiver won de hoofdprijs op het prestigieuze Ottowa International Animation Festival van 2016.